En yanlış anlaşılan kelimelerden biri de eleştiridir. Öteki adı ile tenkit. D.Mehmet Doğan’ın hazırlıdığı Büyük Türkçe Sözlük’te tenkit yani eleştiri şöyle tanımlanmaktadır:
1-İyiyi kötüden ayırma 2-Bir eser, kişi veya olay hakkında hüküm yürütme. İyi ve kötü taraflarını belirtme,eleştirme ,eleştiri.
İyi ve kötü tarafları ile bir konuyu ele almak, bizde genellikle kötüleme olarak algılanır. Oysa gerçek hiç de öyle değil. Ne övgü, ne yergi. İkisinin birlikte yer aldığı yazıya eleştiri/ tenkit yazısı denir . Kafa karışıklığına alan bırakmayan objektif eleştiriler, aslında sanıldığından da faydalıdır, dahası gereklidir. Aksi halde,taraflı damgasına muhatap olmaktan kurtulamaz böylesi yazılar.
Tenkit yazısı yazmak, açık yürekli ve iyi niyetli olmayı zorunlu kılar. Peşin hükümlü yazıların, gerçek bir eleştiri olmadığı açıktır.
Makam sahipleri eleştiriden genellikle hazzetmezler. İsterler ki baştan aşağı övgü dolu cümleler yer alsın haklarında kaleme alınan yazılar. Şüphesiz, böylesi tipler, hizmet amaçlı çalışmayı ya bilmezler,beceremezler, ya da bir takım bencil amaçlar uğruna görevlerini kötüye kullanmakta bir sakınca görmezler.
Gayesi hizmet olanlar için eleştirel yazılar, adeta bir pusula gibidir. Yol gösterir çünkü. Hatalarını , eksiklerini bu sayede fark ederler, Böylece daha az kusuru olan, fakat ziyadesiyle başarılı icraatlar yaparlar.
Hatta başarmak isteyenler, eleştiriyi bilhassa beklerler ki, artı ve eksilerini böylece görebilsinler.
Daha net örnekler verelim :
Belediye yönetimleri.. Toplumla en sıkı ilişkisi olan kurumlar olduklarından, tenkit edenleri baştacı yapmalılar. Teşekkür etmeliler. Niçin? İcraatlarının halk nezdindeki karşılığı nedir diye anlama fırsatı bulurlar. Bu az şey midir?
Arada bir kaleme aldığımız eleştiri yazıları, muhataplarda öfke ile karşılık bulmakta, alınganlık gösterilmektedir. Halbuki haklarında iyi niyetle yazanları davet etmeli, şifahen de dinlemelidirler. Emin olun, çok daha başarılı olurlar.
Bir karşılık beklemeyenlerin yazıları, makam yöneticilerini memnun etmeli, bir de kahve ikram etmelidirler.
Herkes hata yapar, hatasızlık ancak Allah’a mahsustur.
Yönetenlerin hata yapmaları anormal değildir. El verir ki, iş ve hizmetlerinde kötü niyet olmasın.
Eleştirel yazılar, evet tekrar edelim: Pusuladır.
